Nöbetçi Eczaneler
Safranbolu’da 500 kişiye ekmek kapısı olan Yavuz Tekstil, kapısına kilit vuruyor. Taha Holding’e bağlı şirket, üretimini Erzurum’a taşıma kararı aldı. Resmî açıklamalar sessiz, kamuoyu ise öfkeli. Bu taşınmanın ardında yatan gerekçe net: Karabük, devletin yatırım teşvik haritasında yok sayılıyor.
Bu bir göç değil, bir terk ediliş.
Teşvik Sistemi Adaletsiz mi?
Yıllardır Karabük yatırımda üvey evlat muamelesi görüyor. Türkiye’nin sanayileşmesinde köşe taşı olan Karabük, bugün teşvik sisteminden dışlanmış durumda. Erzurum ise tam teşvik kapsamında; vergi indirimi, SGK prim desteği, faiz sübvansiyonu ve daha fazlası. Yani devlet açıkça diyor ki: “Yatırımını Erzurum’a yap, Karabük’ü boş ver.”
Yavuz Tekstil de bu çağrıya kulak verdi. Peki ya geride kalanlar?
500 Aile Ne Olacak?
Karabük’te işsizlik yıllardır artışta. İddialara göre Erzurum’da bulunan fabrika kurulmadan önce 800 kişiye yakın işçi çalıştıran Yavuz Tekstil, son birkaç ayda eleman ve servis azaltışına giderek kapanacağının sinyallerini vermişti. Şimdi 500 kişi daha işsizler kervanına katılacak. Bu insanlar, sabahın köründe servise binen, çocuklarını tekstil maaşıyla okutan emekçiler. Onlar için Erzurum’a taşınmak bir seçenek değil; bu karar, onların yaşadığı hayatı çöpe atmakla eşdeğer.
Yalnızca çalışanlar değil, bölgedeki tedarikçiler, servis şirketleri, lokantalar, esnaf da bu çöküşten payını alacak. Safranbolu’da sessiz bir ekonomik felaket başlıyor.
Yönetim Nerede?
En büyük hissedarı Şefik Dizdar olan Taha Holding’in bu kararı neye dayanarak aldığı net değil. Daha da önemlisi, bu taşınmanın Karabük için yaratacağı yıkım karşısında sus pus olan yerel yöneticiler ve milletvekilleri nerede?
Sözde Karabük sevdalısı olan siyasetçiler, şimdi neden sessiz? Bakanlıklar, “üretimi Anadolu’ya yayıyoruz” derken bu yayılmanın ardında bir çöküşün olduğunu görmüyor mu?
Yavuz Tekstil’in taşınması, sadece bir fabrikanın taşınması değil; Karabük’ün ekonomik dışlanmışlığının somut bir belgesidir. Bu karar, teşvik sisteminin nasıl bir bölgeyi cezalandırabileceğinin göstergesidir.
Sessiz Kalırsak Bu Daha Başlangıç
Karabük kamuoyuna çağrımızdır: Eğer bu gidişi sessizce izlersek, sıradaki fabrikanın da kapanmasına hazırlıklı olun. Bu taşınmanın ardından başka şirketlerin de benzer kararlar alması an meselesi.
Yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, sendikalar, üniversiteler ve basın artık susmamalı. Karabük teşvik haritasında yok sayılmaya devam ettikçe, sanayi de, istihdam da, umut da bu şehirden çekilecek.